Bergen, strand en kerstmis (Peru & Ecuador)

Om een busreis van 22 uur te vermijden hebben we ervoor gekozen om een vlucht naar Lima te nemen van anderhalf uur. Tegen dit verschil in tijd (en geen verschil in geld) konden we niet op redeneren. Eenmaal aangekomen in Lima was de temperatuur het eerste dat opviel. Het was een stuk aangenamer in de bergen dan hier aan de kust, ook al leek de zon niet erg fel. We sliepen in een appartement in Miraflores, de hippe wijk van Lima. De hoofdstad staat qua veiligheid niet goed bekend, waardoor we slechts een aantal specifieke wijken zouden bezoeken. Na aankomst hebben we een eerste rondje gewandeld langs de hoge kliffen uitkijkend op zee. Beneden de kliffen richting het strand loopt de doorgaande weg, maar door de woeste zee zijn de auto's niet eens te horen. We vonden al snel een koffietentje met uitzicht op zee, waar we naast het 'Park of Love' hebben genoten van het uitzicht.

De volgende dag gingen we naar het oude centrum. Naast winkelstraten zijn hier grote pleinen en prachtige gebouwen te vinden. Op het grote plein Plaza de Armas was een groot gedeelte afgezet. Er bleek dat er net vanuit de kerk een processie gehouden werd. Er werden een aantal ornamenten naar buiten gebracht om deze vervolgens door de stad te dragen. Niet lang hierna vielen onze monden open van verbazing. Om de hoek kwamen drie politiemotoren het plein op gescheurd. Op de middelste motor zat een kerstman en de andere motoren werden bereden door twee dames met politiehelmen met daarop kerstmutsen. Het vreemdste was dat ze begeleid werden door harde muziek van Milan's favoriete band, de Red Hot Chili Peppers, en niet door kerstmuziek, wat ons gebruikelijker zou hebben geleken. Alle Peruanen op het plein dromden om de kerstman en zijn dames heen om met hen op de foto te kunnen. Na dit schouwspel zijn we verder gelopen naar Chinatown. Dit was de grootste vergissing van de wandeltour. Heel Lima leek naar deze wijk uitgelopen te zijn voor de laatste kerstinkopen. De eerste paar straten was het leuk om te zien hoe deze dag verliep, maar daarna wilden we opzoek naar een rustigere straat om weer terug naar ons appartement te gaan. Elke zijstraat was net zo druk als de vorige. Pas een paar blokken verder konden we een drukke straat bereiken en met wat geluk een taxi vinden om de chaos te ontvluchten. Terug in ons appartement bleek aan onze flink rode huid dat de zon hier toch feller scheen dan in eeste instantie het geval leek te zijn.

Onze tweede dag in Lima bezochten we twee andere wijken: Barranco en Miraflores. Barranco is een kleurrijke wijk met een mooie ligging aan de kust en veel streetart. Miraflores is een hippere wijk met een luxe winkelcentrum en wat hogere gebouwen. In de avond spraken we af met Dennis en Naomi van onze eerdere roadtrip om nog een laatste keer een drankje te drinken voor onze routes andere kanten op zouden gaan.

De dag erna vertrokken we naar het noorden richting Huaraz. Dit is de uitvalsbasis voor meerdere wandelingen, zowel dagtochten als meerdaagse trekkingen. Doordat we nog geen week eerder de meerdaagse trektocht naar Machu Picchu hadden gelopen, zagen we twee dagtochten meer zitten dan een langere hike. Marleen begon ondertussen erg verkouden te worden en met een snotterig hoofd begonnen we aan de tocht voor een korte wandeling. Het beginpunt lag op 20 minuten rijden met een klein busje en dat was een ervaring op zich. We stapten in het kleine busje en met ons leek deze vol te zitten. Er bleken echter nog acht tot tien extra mensen met een hoop bagage in te kunnen. We waren blij dat de korte rit achter de rug was en de wandeling naar een meertje kon beginnen. De tocht was mooi, maar door het mistige weer waren de uitzichten niet zo mooi als gehoopt. Daarnaast viel de wandeling Marleen zwaar doordat ze zich niet lekker voelde en besloot ze de lange tocht van de dag erna aan Milan alleen over te laten.

Milan vertrok vroeg in de ochtend (4.30) voor de hike naar laguna 69. Na ongeveer drie uur rijden, waarvan de helft over onverharde puinhoop, kwamen we flink door elkaar geschud aan bij het beginpunt van de hike. Het eerste stuk van de wandeling was relatief vlak en daardoor goed te doen. Het was vrij bewolkt, waardoor slechts af en toe een besneeuwde bergtop zichtbaar was. Na een mooi stuk door de vallei en langs enkele meertjes werd het op het laatst toch nog een zware klim naar laguna 69. Het meer heeft een prachtige turquoise kleur met daarboven een gletsjer. Deze gletsjer was door de wolken helaas niet in zijn geheel te bewonderen, maar het was toch een prachtig gezicht. De terugweg was dezelfde route als de heenweg, maar ging door het dalen een stuk sneller. Na wederom een rit van drie uur kwam Milan begin van de avond weer aan in Huaraz, waar Marleen in de tussentijd vijf kerstfilms had gekeken.

Daarna gingen we met de bus in de ochtend door naar Huanchaco, een kustplaatsje in het noorden van Peru. Het dorp heeft niet veel meer straten dan de ene die langs het strand loopt. Om het strand te bereiken staken we slechts het strand over. We hebben er twee dagen doorgebracht en genoten van de relaxte sfeer, het heerlijke strand en de prachtige zonsondergang in de zee.

Na deze laatste dagen Peru trokken we door naar Ecuador. Midden in de nacht kwamen we op de grensovergang en met onze slaperige hoofden werden we doorgelaten door de douane. Onze eerste bestemming in Ecuador was de stad Cuenca. Dit is een mooie ommuurde stad met vele kerken en oude gebouwen. We kwamen aan op de dag voor kerst en in Cuenca is de kinderoptocht een traditie op deze dag. Terwijl we nog aan het bijkomen waren van de lange busrit, hoorden we in de ochtend al muziek en vele mensen op de straat. Nog geen blok verder was de optocht gaande en we keken onze ogen uit. Vele kinderen uitgedost in pakken of grote jurken kwamen voorbij op paarden. Groepen mensen dansten langs, er werd snoep uitgedeeld en er waren versierde kinderwagens met voorop een varkenskop. Ook de lengte van de tocht viel op. We hoorden de eerste geluiden rond half tien in de ochtend en ver in de middag was er nog steeds van alles te zien.

Met kerst hebben we een wandeling door de stad gemaakt. De winkels waren open alsof het een normale dag was, maar er was ook veel kerstversiering te zien. Na lekker lui een kerstfilm te hebben gekeken, zijn we gezellig uit eten gegaan. Tweede kerstdag hebben ze uiteraard niet in Ecuador, al leek eerste kerstdag daar ook vrij normaal. De kerstmuziek gaat echter nog wel dagen door. Het is tijdens het schrijven al vier dagen geen kerst meer, maar in elk restaurant wordt de muziek nog vrolijk gedraaid.

We besloten die dag een wandeling te maken in Cajas National Park, een uur rijden met de bus vanuit Cuenca. Na registratie bij de ingang moesten we nog een stukje over de normale weg lopen om bij de uitgekozen route uit te komen. Slecht met één andere wandelaar liepen we over de prachtige route tussen de bergen met kleine meren. Onze laatste dag in Cuenca bezochten we een dierenpark, Amaru biopark. In deze dierentuin leven voornamelijk dieren welke in Ecuador voorkomen (behalve de leeuwen en de struisvogels). De wandeling door het ruim opgezette park leid je via educatieve delen over onder andere bosbranden en afval langs vele dieren. Na poema’s, papegaaien, beren, krokodillen, slangen en veel andere beesten kwamen we langs de ocelot, een kleine katachtige. Door gangen van gaas konden veel apen door een groot deel van het park lopen en zo ook de ocelot. Deze zat vlak boven het pad en Milan vond dit een goede gelegenheid dit dier op film te zetten. Na een kleine minuut was het beest het echter zat dat Milan naar hem zat te kijken en plotseling haalde hij door het gaas uit. Met een gil rende Milan weg, terwijl Marleen dubbel lag van het lachen. Gelukkig was de gang van gaas nog wel een eindje boven het pad en was Milan niet geraakt.

Na deze avonturen zijn we doorgereisd naar Baños en hier verblijven we tot en met oud en nieuw. We zijn benieuwd hoe dat hier wordt gevierd. Dat zullen we met jullie delen in het volgende verslag.

Alvast een fijne jaarwisseling!

Milan en Marleen